Ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί παραγωγοί, είναι η απομάκρυνση των θρεπτικών στοιχείων στο έδαφος - και ιδιαίτερα του αζώτου – τα οποία παρασύρονται από τα νερά της βροχής αλλά και από τα νερά των αρδεύσεων στα κατώτερα στρώματα, όπου τα φυτά είναι αδύνατον να τα χρησιμοποιήσουν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ένα μεγάλο ποσοστό αζώτου να χάνεται και έτσι να χρειάζονται συνεχείς λιπάνσεις, αυξάνοντας το κόστος της καλλιέργειας.Η ύπαρξη ζεόλιθου στο έδαφος, μπορεί να μειώσει το φαινόμενο αυτό και να προσφέρει στα φυτά κατά την διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου τα θρεπτικά συστατικά που έχει ανάγκη. Η ικανότητα αυτή του ζεόλιθου τον καθιστά πολύτιμο εργαλείο για τις καλλιέργειες μας. Μπορεί να ενυδατωθεί σε μεγάλο βαθμό, έως και 40% του βάρους του. Σε ξηρικές καλλιέργειες όπως ελιές και αμπέλια, ο ζεόλιθος μπορεί να χορηγεί στα φυτά την απαραίτητη υγρασία σε περιόδους ανομβρίας.

    Γενικά, οι ευεργετικές ιδιότητες του ζεόλιθου μπορούν να συνοψιστούν στις παρακάτω γραμμές:

    • Αυξάνει την απορρόφηση και την διατήρηση του νερού στο έδαφος, ιδιαίτερα σε ξηρά και αμμώδη εδάφη, και το αποδίδει σταδιακά στο φυτό οπότε έχουμε οικονομία στη χρήση του,
• Προσφέρει αερισμό του εδάφους, ιδιαίτερα σε βαριά αργιλώδη εδάφη,
• Βελτιώνει τη δομή του εδάφους μειώνοντας τη συμπίεση,
• Δεν αποδομείται, διατηρώντας την δομή του αναλλοίωτη με την πάροδο των χρόνων
• Αυξάνει την ικανότητα συγκράτησης των θρεπτικών στοιχείων
• Μειώνει τις απώλειες θρεπτικών στοιχείων λόγω αεριοποίησης (απώλειες αζώτου με τη μορφή αμμωνίας) ή έκπλυσης (νιτρώδη και νιτρικά)
• Κατακρατεί και αποδίδει αργά στο φυτό άζωτο, κάλιο και φωσφόρο, οπότε δρα σε συνεργασία με το λίπασμα με αποτέλεσμα την μειωμένη χρήση του,
• Εξουδετερώνει τα όξινα συστατικά του εδάφους,
• Κατακρατεί βαρέα μέταλλα από το έδαφος,
• Λειτουργεί σαν μεταφορέας ζιζανιοκτόνων, εντομοκτόνων και μυκητοκτόνων.

    Η χρήση ζεόλιθου έχει δώσει πολύ ικανοποιητικά αποτελέσματα σε μια πληθώρα καλλιεργειών.Προσθήκη ζεόλιθου σε ποσότητες 1-2 τόνων το στρέμμα είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγής μήλων κατά 13-38%.

    Ο καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου κ. Α. Φιλιππίδης χρησιμοποίησε Ζεόλιθο σε μια σειρά καλλιεργειών με εκπληκτικά αποτελέσματα σε σύγκριση με τον μάρτυρα, ο οποίος δέχθηκε λίγο ή καθόλου λίπανση. Συγκεκριμένα, στο σιτάρι, η προσθήκη ζεόλιθου έδωσε αύξηση παραγωγής 34%, σε ορυζώνες η προσθήκη Ζεολίθου έδωσε αύξηση παραγωγής 34%, στα καλαμπόκια 50%, στα σταφύλια 48-66%, στα ακτινίδια 45%, στο βαμβάκι 17% και στη τομάτα 52%.
Στο ραπανάκι η χρήση ζεόλιθου έδωσε κατά 72,2% αύξηση στον μέσο όρο του βάρους των ριζοκονδύλων, στο παντζάρι 151,6%, ενώ στο κρεμμυδάκι 49,8% μεγαλύτερος ως προς το μήκος και 81,7% ως προς τη διάμετρο. Γενικά η χρήση του έχει διαπιστωθεί πως ευνοεί καλλιέργειες όπως το αμπέλι, η πατάτα, η ελιά, η ροδακινιά, η βερικοκιά, τα εσπεριδοειδή, η τομάτα το αγγούρι και η πιπεριά, χωρίς να εξαιρούμε τις λοιπές καλλιέργειες για τις οποίες δεν έχουν γίνει έρευνες ακόμη.